środa, 21 marca 2012

Aloes + Aloes - Aloe Vera - właściwości

Aloe Vera

Autorem artykułu jest Rafał Skowroński



Aloes należy do najpopularniejszych roślin doniczkowych. Oprócz estetycznych zalet, aloes (aloe vera) charakteryzuje się szeroką gamą leczniczych właściwości.

Uprawianie aloesu jest dość proste ze względu na niezbyt wygórowane wymagania tej rośliny. Jednakże swą popularność aloes zawdzięcza także leczniczym właściwościom. O tym, że aloe vera to roślina szczególna wiadomo było już w starożytności. Oprócz właściwości leczniczych przypisywano mu właściwości magiczne i obrzędowe. Lista dolegliwości i chorób, które można leczyć aloesem lub jego przetworami jest dość stara – pierwsze wzmianki o specjalnych zastosowaniach aloesu pochodzą sprzed 4 tysięcy lat. Babilońscy czy egipscy medycy stosowali aloes w leczeniu zaparć, chorób nerek i jelit, ran i owrzodzeń oraz bólu oczu. Również w dzisiejszych czasach aloe vera jest chętnie stosowana w medycynie. Nowoczesne metody badawcze pozwoliły na zwiększenie wachlarzu zastosowań tej rośliny. Źródła medyczne wspominają nawet badania prowadzone pod kątem zastosowania aloesu do leczenia nowotworów, a wyniki przeprowadzonych dotychczas doświadczeń na szczurach rokują dość dobrze. Dziś aloes jest często wykorzystywany jako składnik suplementów diety. Sok z aloesu jest chętnie spożywany przez konsumentów, doskonale wpływa na ogólny stan organizmu, wzmacnia jego odporność i reguluje wewnętrzną równowagę organizmu. Aloe vera pozytywnie wpływa na układ trawienny, można go również stosować w razie wzmożonego stresu i przemęczenia organizmu.

---

Polecam bo sam stosowałem - krem na blizny


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Czosnek

Zbawienna moc czosnku dla organizmu czlowieka

Autorem artykułu jest GABI2



Obecnie czosnek przeżywa swój renesans nie tylko jako przyprawa, lecz także jako środek terapeutyczny. Jesteśmy świadkami odżywania wielu starych metod w leczeniu chorób (takich jak Tybetańska nalewka z czosnku) i odkrywania na nowo dawnych surowców zielarskich.

Czosnek należy do najstarszych roślin uprawnych był i jest szeroko rozpowszechniony w krajach śródziemnomorskich oraz na Półwyspie Arabskim. Obok walorów przyprawowo-smakowych i konserwujących, właściwości przeciwrobacze czosnku, a zwłaszcza zapobiegające infekcyjnym schorzeniom przewodu pokarmowego, jest dla ludów zamieszkujących te obszary szczególnie cenne.

Czosnek z medycyny tradycyjnej został przeniesiony do aktualnego stosowania. Można się sprzeczać, czy i jak działają poszczególne składniki w nim zawarte; pozostaje jednak faktem, że jest to lek dobry i skuteczny w wielu schorzeniach.

Obecnie na podstawie nowoczesnych metod analitycznych, izolacji i technologii oraz testów klinicznych zwykło się mówić o trzech głównych kierunkach działania preparatów czosnkowych:

1. przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym,

2. przeciwmiażdżycowym,

3. tonizującym w chorobach wieku starczego.

Czosnek jako lek roślinny zmniejsza szereg czynników ryzyka odgrywających decydującą rolę w powstawaniu i rozwoju miażdżycy, a mianowicie: poprzez obniżenie całkowitego i LDL-cholesterolu, wzrost HDL-cholesterolu, zmniejszenie stężenia trójglicerydów i fibrynogenu surowicy, obniżenie ciśnienia krwi tętniczej, wspomaganie ukrwienia narządów, zwiększenie fibrynolizy, hamowanie agregacji trombocytów oraz zmniejszenie lepkości osocza.

Czosnek może być podawany profilaktycznie przeciw arteriosklerozie przede wszystkim wówczas, gdy czynniki wywołujące to schorzenie nie osiągnęły jeszcze patologicznych rozmiarów.

W 1971 r. w jednym ze zburzonych klasztorów tybetańskich znaleziono tablice gliniane, na których znajdowała się starochińska recepta leku z czosnkiem.

Według niej należy 350 gramów czosnku obranego z łusek poszatkować nierdzewnym nożem i rozetrzeć w porcelanowym naczyniu drewniana pałeczką na miazgę (np. tłuczkiem do kartofli). Do tego wlać 300 gramów spirytusu o mocy 98%, wymieszać, dobrze zamknąć i na 10 dni wstawić do lodówki, po czym przecedzić przez gęste sitko lub białe ścisłe płótno i roztwór ponownie zostawić na trzy dni w lodowce. Pić – dodając odpowiednia ilość kropli do 50 gramów mleka i zawsze najlepiej na 30 – 45 minut przed jedzeniem.

Przeprowadzając kurację najpierw przyzwyczajamy organizm do czosnku, zaczynając od 1 kropli i stopniowo zwiększając do 15, czyli:

Liczba kropli

kolejny dzień śniadanie obiad kolacja

1 1 2 3
2 4 5 6
3 7 8 9
4 10 11 12
5 13 14 15
6 15 14 13
7 12 11 10
8 9 8 7
9 6 5 4
10 3 2 1

Po takim przyzwyczajeniu organizmu możemy stosować już pełną dawkę 25 kropli 3 razy dziennie, nadal przed posiłkami w 50 ml mleka lub kefiru. Kontynuujemy kurację aż do zużycia przygotowanej porcji. Czas trwania wyżej podanej kuracji wynosi około 3 miesięcy.
UWAGA! Kuracje tę należy powtórzyć po pięciu latach, ale nie wcześniej

Kuracja ta oczyszcza organizm ze zbędnych tłuszczów i osadów wapniowych, poprawia przemianę materii, wzmacnia ścianki naczyń krwionośnych i je uelastycznia, zapobiega udarowi mózgu oraz wrzodom w przewodzie pokarmowym, poprawia wzrok, poprawia funkcje organów płciowych, i ogólnie wpływa odmładzająco na organizm.

Osoby, o których sadzi się, że poddały się operacji plastycznej, a zwłaszcza tzw. Face-lifting (i którym się nie wierzy, gdy temu zaprzeczają), mogły stosować tę właśnie odmładzającą kurację polecaną przez tybetańskich mnichów. I chyba ta najstarsza kuracja czosnkowa jest dziś najbardziej popularna.

---

http://zdrowiemodaiuroda.blogspot.com


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

WAPŃ

Wapń - wyjątkowy minerał w naszym ciele

Autorem artykułu jest Irena Zobniów



Wapń jest jednym z najbardziej potrzebnych minerałów w naszym organizmie. Pełni on bowiem wiele funkcji, dzięki którym jesteśmy w stanie prawidłowo funkcjonować i utrzymywać zdrowie.

Kości, zęby i kręgosłup

Wapń jest podstawowym budulcem naszych kości i zębów, które dzięki niemu są mocne i odporne na urazy i złamania. Jeśli w naszym organizmie jest zbyt mało wapnia, pobierany jest on właśnie z układu kostnego, który służy jako magazyn tego minerału. Dodatkowo, z wiekiem nasza masa kostna się zmniejsza, staje się bardziej krucha, co wywołuje wiele chorób, w tym osteoporozę. Dlatego tak ważne jest spożywanie produktów bogatych w wapń już od najmłodszych lat, kiedy kości się rozwijają i nabierają odpowiedniej gęstości.

Układ mięśniowy

Wapń odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu naszych mięśni. Pod jego wpływem dochodzi do kurczenia i rozkurczania mięśni, które, jak wiadomo , znajdują się niemal w każdym organie naszego ciała. Wapń bierze również udział w odtwarzaniu i regeneracji mięśni, łagodzeniu stanów zapalnych mięsni, czy zakwasów, co jest istotne zwłaszcza w przypadku sportowców i osób aktywnych fizycznie.

Układ nerwowy

Istotną rolę odgrywa obecność wapnia dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Za jego pośrednictwem przenoszone są impulsy nerwowe. Niedobór wapnia może być przyczyną pojawienia się stanów lękowych, nadmiernej nerwowości, czy nadpobudliwości, a także drgawek.

Serce i układ krwionośny

Dobroczynny wpływ wapnia można również zauważyć w przypadku układu krwionośnego. Wapń reguluje pracę naszego serca, a także wpływa na obniżenie ciśnienia krwi i reguluje jej krzepliwość. Jego niedobór prowadzi do powstania nadciśnienia i miażdżycy, czy złej krzepliwości krwi.

Profilaktyka

Wapń jest minerałem, który jest łatwo wypłukiwany z naszego organizmu zwłaszcza w przypadku osób nadmiernie spożywających kawę oraz alkohol. Dlatego niezwykle ważne jest uzupełnianie jego niedoborów poprzez spożywanie produktów bogatych w wapń, którego źródłem sa przede wszystkim produkty mleczne, żółty ser, warzywa zielone, oliwa, orzechy, migdały i wiele innych.

W przypadku niedoboru wapnia warto również stosować suplementy diety zawierające wapń, które dostarczają odpowiednią dawkę tego minerału w postaci łatwo wchłanialnej.

---

Irena Zobniów

Suplementy diety

Encykloepdia zdrowia


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

niedziela, 1 stycznia 2012

BABKA LANCETOWA

Moc zdrowia w babce lancetowatej

Autorem artykułu jest Aoi



Kilka słów o babce lancetowatej. Artykuł wprowadzi nas w niesamowitą moc babki lancetowatej, może nieco zapomnianej, ale nadal skutecznej. Jeśli rośnie dosłownie wszędzie, to dlaczego by jej nie wykorzystać?

O tym, że babka lancentowata ma ogromne spektrum zastosowań z pewnością wie niejeden z nas. Występuje ona niemal wszędzie, a najczęściej w Europie i Azji. W Polsce największą ilość babki możemy spotkać na łąkach i pastwiskach. Babka posiada długie kłącze i wiele korzeni wiązkowych. W większości przypadków jest uważana za chwast i nie użytkuje jej się niemal w ogóle. A szkoda, ponieważ jej działanie może niejednemy uratować życie, czy pomóc wyleczyć z ciężkiej choroby lub po prostu wzmocnić nasze zdrowie. Babka posiada wydłużone liście i posiada nerwy, które zawsze idą równolegle. Babka lancelowata kwitnie od maja, aż do września. Owoc babki to niewielka torebka, która zawiera dwa nasiona (czasem jedno), lecz w okresie wegetacji może być tam ich aż tysiąc. Surowcem, który jest najczęściej wykorzystywany w ziololecznictwie jest liść babki. Zbiera się zazwyczaj bez ogonka i suszy w temperaturze 40 stopni Celsjusza. Babka zawiera dużą ilość glikozydów, które ochraniają naszą wątrobę i korzystnie wpływają na bakterie znajdujące się w niej. Posiada działanie wykrztuśne (działą zwłaszcza na śluz znajdujący się w oskrzelach). W czasie choroby łągodziny górne drogi oddechowe. Zwiększa przepuszczalność naczyń włosowatych. Odwary z babki lancetowatej mogą okazać się silnie moczopędne, a sok ze świeżej babki może przyspieszyć gojenie się ran (w tym przyspiesza regenerację naskórka). Na niejednej stronie czy portalu zdrowia możemy znaleźć naprawdę dużo przydatnych przepisów, dotyczących babki lancetowatej.

---

Aoi


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

POKRZYWA

Pokrzywa - Napar wodny jako Herbata z pokrzywy.

Autorem artykułu jest J. O.



Pokrzywa -Urtica L. należy do rodzaju pokrzywowatych -Urticaceae Juss i obejmuje roczne lub wieloletnie rośliny zielne z włoskami parzącymi, pokrywającymi łodygi i liście, które zawierają palący kwas mrówkowy i histaminę. Jest to ziele dwupienne, rzadziej jednopienne.

Znanych jest około 40 gatunków pokrzywy. W Polsce najczęściej spotyka się pokrzywę zwyczajną -U. dicica L.

Pokrzywa zwyczajna należy do roślin wieloletnich, rozłogowych, z łodygami cztero-kanciastymi, pełnymi, wzniesionymi ku górze rozgałęzieniami, rozłogami o wysokości 50 -150 a nawet 200 cm. Rozłogi osiągają długość 35 - 45 cm. Liście pokrzywy są naprzeciwległe, duże, podługowato - jajowate, o sercowatej nasadzie, grubo ząbkowane, od spodu pokryte włoskami parzącymi, z wolnymi przylistkami. Kwitnienie od połowy czerwca do późnej jesieni. Kwiaty pokrzywy są wiatropylne, zielonkawe, drobne, zebrane w zwisające, graniaste kwiatostany, osadzone w pachwinach górnych liści. Pręcików 4, słupek 1. Owoce dojrzewają w sierpniu i wrześniu. Owocem pokrzywy jest orzeszek.

Pokrzywa działanie i zastosowanie

Pokrzywa zawiera kwas askorbinowy, w zielonych liściach – a stężenie jest dwukrotnie większe niż w owocach porzeczki czarnej, a karotenu większa niż w np. w szczawiu. Ponadto pokrzywa zawiera witaminy K i B2. Pokrzywa samą wartością pokarmową nie ustępuje roślinom motylkowym.

Z liści pokrzywy pozyskuje się chlorofil używany w perfumerii i produkcji artykułów spożywczych oraz farmaceutyków. Z młodych liści sporządza się zupy, np. barszcz ukraiński i sałatę.
Zdolność pokrzywy do tamowania krwawienia znana była już Dioskuridesowi, Pliniuszowi oraz innym uczonym i lekarzom antycznego świata. Obecnie z liści pokrzywy sporządza się napar i wyciąg płynny stosowane do wewnątrz przy hipo- i awitaminozach oraz jako środek tamujący krwawienie przy krwotokach z nosa, macicy, płuc, nerek i z jelit, a zewnętrznie - dla leczenia ran i wrzodów.

Wyciąg z pokrzywy w połączeniu z wyciągiem płynnym z krwawnika zwiększa krzepliwość krwi. Liście pokrzywy wchodzą w skład mieszanek stosowanych w chorobach żołądkowo-jelitowych, a zwłaszcza w skład różnego rodzaju preparatów, przepisywanych przy przewlekłych zapaleniach wątroby, zapaleniach przewodów żółciowych, zaparciach spowodowanych zwiotczeniem jelit i zapaleniach pęcherzyka żółciowego.
Pokrzywa sprzyja zwiększeniu się zawartości hemoglobiny we krwi i zwiększeniu liczby czerwonych krwinek. Jest pomocna także w leczeniu cukrzycy.

Herbata z pokrzywy – Napar wodny

Liście pokrzywy zawierają kwasy organiczne, witaminy B, C i K, sole mineralne, związki potasu i żelaza oraz wapnia a także rozpuszczalną krzemionkę. Ponad to Herbata z pokrzywy działa działają moczopędnie i poprawia przemianę materii, pobudzając jednocześnie krążenie krwi i wzmacniając organizm. Herbata z pokrzywy skutecznie obniża poziom cukru we krwi i ciśnienie. Wedle zaleceń dwie do trzech filiżanek dziennie przynosi efekty.


Pokrzywę zaleca się również przy niedokrwistości, chorobach wątroby i dróg żółciowych, niestrawności, skazie limfatycznej, kamicy moczowej, zaburzeniach w trawieniu, owrzodzeniu żołądka, podagrze, żylakach odbytu, jako środek moczopędny i wiatropędny.

---

J.O.

www.ziola.lap.pl

www.sklep-zielarski.lap.pl


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

SZAŁWIA

Szałwia lekarska - działanie i zastosowanie.

Autorem artykułu jest J. O.



Szałwia lekarska -Salvia officinalis L. jest krzewinką, półkrzewem z rodziny wargowych - Labiatae Juss, Lamiaceae Lindl. Szałwia lekarska osiąga wysokość od 20 do 75 cm. W stanie naturalnym występuje w krajach śródziemnomorskich w Azji Mniejszej i Syrii, na skalistych, pagórkowatych i suchych zboczach bogatych w wapń.

W Europie głównymi ośrodkami uprawy są min. Grecja, Jugosławia, Hiszpania, Włochy, Bułgaria i Węgry.

W Polsce szałwia lekarska uprawiana jest od kilkuset lat. Wymaga do uprawy stanowisk ciepłych, nasłonecznionych, osłoniętych, gleb żyznych o odczynie obojętnym lub zasadowym. Uprawia się ją po roślinach motylkowych i okopowych. Główne uprawiane podgatunki szałwii to: ssp. la vandulifolia Gams (Pireneje i Francja; uprawiany rzadko), ssp. minor Gams (Hiszpania, Francja, Jugosławia, Austria, Niemcy), ssp. major Gams (Krym, Azja Mniejsza, Cypr, Syria; najpowszechniej uprawiany podgatunek) .

Szałwia działanie i własciwości lecznicze:

Cenne właściwości szałwii były dobrze znane już Pliniuszowi Starszemu, Hipokratesowi i Galenowi. Starożytni Grecy sporządzali „grecką herbatę". Na południu Europy szałwię nazywano „świętym zielem" i „europejską herbatą". W starożytności napar z liści i kwiatów szałwii uważano za dobry środek wzmacniający i żołądkowy. Szałwia ceniona była od najdawniejszych czasów jako środek niemal uniwersalny. W lecznictwie ludowym polecana była i jest nadal jako składnik mieszanek w leczeniu schorzeń wątroby, nerek i górnych dróg oddechowych oraz do płukania przy chorobach zębów i dziąseł.

Obecnie znajduje również bardzo szerokie zastosowanie jako środek regulujący trawienie, przeciwbakteryjny, żółciotwórczy, pobudzający krwawienia miesięczne. Szałwia stosowana jest bardzo często do płukania w schorzeniu jamy ustnej i gardła. Zewnętrznie stosuje się liść do okładów na trudno gojące się rany. W gospodarstwie domowym szałwia używana bywa jako przyprawa do ryb wędzonych i dziczyzny. Liście szałwii zalecane są również do użytku wewnętrznego jako przeciwzapalne, przeciwpotne i przeciwbakteryjne.

Szałwia lekarska jest składnikiem ziołowych preparatów leczniczych dostępnych w dobrych sklepach zielarskich i zielarsko medycznych. Zioła szałwii są bezpieczne w stosowaniu, każdy je zna i ceni. Sklep z ziołami jest najpewniejszym miejscem, w którym zioła takie jak szałwia lekarska czy mięta o nawet aloes bez problemów możemy nabyć.

---

Janek O.

www.ziola.lap.pl

www.sklep-zielarski.lap.pl


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak przygotować napar z ziół

herbatki ziołowe

Autorem artykułu jest julia lauer


Herbatki ziołowe;
Zaparzanie wrzątkiem lub napar: Przepisaną ilość świeżych ,pNowy postokrojonych ziół...
Oraz wyciąg na zimno (niektóre zioła)
Przepisaną ilość świeżych, pokrojonych ziół umieścić w szklanym kubku lub innym niemetalowym naczyniu. Wodę zagotowuje się i zalewa nią przygotowane zioła. Świeże ziele pozostawia się do naciągnięcia na bardzo krótko ( wystarczy pół minuty). Herbatka musi mieć zupełnie jasną barwę: jasnożółtą lub jasnozieloną. Ziele suszone pozostawia się nieco dłużej do naciągnięcia (jedną do dwóch minut). Tak przygotowana herbatka rzeczywiście służy zdrowiu, a także cieszy oczy swoim ładnym wyglądem.
Korzenie zalewa się przepisaną ilością zimnej wody, krótko zagotowuje i pozostawia na 3 min do naciągnięcia. Dzienną ilość herbatki wlewa się do termosu i pije porcjami w ciągu dnia zgodnie z podanymi wskazówkami. Zwykle bierze się jedną kopiastą łyżeczkę do herbaty ziół na 1/4 litra wody ( 1 szklanka), a w innych przypadkach należy postępować według wskazówek podanych przy poszczególnych roślinach.
Wyciąg na zimno: niektóre zioła (np ślaz, jemioła, tatarak) nie mogą być zaparzane gorącą wodą ponieważ ,pod wpływem wysokiej temperatury straciłyby swoje właściwości lecznicze. Herbatkę z tych ziół sporządza się jako wyciąg na zimno. Wskazaną przy poszczególnych roślinach ilość ziół zalewa się zimną wodą i odstawia na 8 do 12 godzin (najczęściej na noc). Następnie zlewa się wyciąg , krótko podgrzewa (tak aby był ciepły) i przechowuje dzienną porcję w termosie, który uprzednio przepłukano gorącą wodą.Jednakże ,za najlepszą formę stosowania roślin leczniczych uważa się wyciąg na zimno zmieszany z naparem. Zioła nastawia się na zimno na noc biorąc połowę przepisanej ilości wody ,rano cedzi się. Pozostałość ziół zalewa się teraz gorącą drugą częścią wody i znowu cedzi.Następnie miesza się wyciąg na zimno z naparem.Dzięki takiemu przygotowaniu herbatki uzyskuje się substancje czynne , które rozpuszczają się tylko w zimnej wodzie jak i te ,które są rozpuszczalne w wodzie gorącej.
Materiał wzięty z książki Marii Treben Apteka Pana Boga.
---
http://medycynanaturalna-julialauer.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

5 ziół na bezsenność - MELISA, RUMIANEK, GAŁKA MUSZKATOŁOWA, ARCYDZIĘGIEL, KAVA

5 ziół skutecznych w leczeniu bezsenności

Autorem artykułu jest Marek Deroń


Cały dzień jesteś zmęczony i chce ci się spać, a wieczorem jak na złość znowu nie możesz zasnąć? Jest na to rada - wypróbuj naturalne zioła wspomagające walkę z bezsennością!
Melisa
Melisa jest chyba najczęściej stosowanym, naturalnym specyfykiem na bezsenność. Przygotowanie naparu jest banalnie proste - wystarczy łyżeczkę rozdrobnionych liści melisy zalać wrzącą wodą i odczekać około pół godziny.
Alternatywnie liście melisy można zalać butelką białego wina (koniecznie białego!) i pozostawić w ciemnym miejscu na 72 godziny.

Rumianek
Rumianek jest nie tylko świetnym ziołem, który uwolni nas od bezsenności, ale też jest pomocny w leczeniu bólów mięśni i głowy. Dodatkowo rumianek można stosować do przymawnia oczu i ran ze względu na jego działanie łagodzące.
Przygotowywanie jest proste - łyżeczkę rumianku należy zalać wrzącą wodą i odczekać około pół godziny.

Gałka muszkatołowa
Gałka muszkatołowa rzadko jest stosowana w leczeniu bezsenności w Europie, w przeciwieństwie do krajów wschodnich. Ma właściwości łagodzące i uspokajające, przydatna jest w przypadku bólów reumatycznych. Należy uważać, żeby nie przesadzić z ilością spożywanej gałki muszkatołowej, ponieważ w większych ilościach ma działanie silnie psychoaktywne (mówiąc po ludzku - zachowuje się jak narkotyk).
Przygotowywanie gałki do muszkatołowej do spożycia jest już trudniejsze. Należy gałkę zetrzeć i otrzymany proszek podzielić na cztery porcje. Wieczorem należy spożywać jedną porcję wymieszaną z wodą.
Alternatywnie gałkę można dodawać do mleka z miodem.

Arcydzięgiel
Arcydzięgiel - ta mało znana roślina ma działanie uspokajające i relaksujące, stosowana jest także przy bólach gośćcowych, nerwobólach i zapaleniu korzonków nerwowych.
Przygotowanie naparu jest banalne - wystarczy jedną łyżeczkę liści zalać wrzącą wodą (do połowy szklanki) i następnie odczekać około 20 minut.

Kava (tzw. pieprz metystynowy)
Kava to bardzo rzadko stosowany specyfik na bezsenność. Dziwi mnie to, ponieważ jej skuteczność jest bardzo wysoka. Kava działa uspokajająco i relaksacyjnie, po jej zażyciu człowiek czuje się wyciszony i absolutnie spokojny.
Kavy nie spożywa się jako naparu, lecz jako suplement diety w kapsułkach. Możesz nabyć ją w aptekach.
---
Zobacz jak w prosty sposób możesz pokonać bezsenność.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

WAPŃ

Wapń - wyjątkowy minerał w naszym ciele

Autorem artykułu jest Irena Zobniów


Wapń jest jednym z najbardziej potrzebnych minerałów w naszym organizmie. Pełni on bowiem wiele funkcji, dzięki którym jesteśmy w stanie prawidłowo funkcjonować i utrzymywać zdrowie.
Kości, zęby i kręgosłup
Wapń jest podstawowym budulcem naszych kości i zębów, które dzięki niemu są mocne i odporne na urazy i złamania. Jeśli w naszym organizmie jest zbyt mało wapnia, pobierany jest on właśnie z układu kostnego, który służy jako magazyn tego minerału. Dodatkowo, z wiekiem nasza masa kostna się zmniejsza, staje się bardziej krucha, co wywołuje wiele chorób, w tym osteoporozę. Dlatego tak ważne jest spożywanie produktów bogatych w wapń już od najmłodszych lat, kiedy kości się rozwijają i nabierają odpowiedniej gęstości.
Układ mięśniowy
Wapń odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu naszych mięśni. Pod jego wpływem dochodzi do kurczenia i rozkurczania mięśni, które, jak wiadomo , znajdują się niemal w każdym organie naszego ciała. Wapń bierze również udział w odtwarzaniu i regeneracji mięśni, łagodzeniu stanów zapalnych mięsni, czy zakwasów, co jest istotne zwłaszcza w przypadku sportowców i osób aktywnych fizycznie.
Układ nerwowy
Istotną rolę odgrywa obecność wapnia dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Za jego pośrednictwem przenoszone są impulsy nerwowe. Niedobór wapnia może być przyczyną pojawienia się stanów lękowych, nadmiernej nerwowości, czy nadpobudliwości, a także drgawek.
Serce i układ krwionośny
Dobroczynny wpływ wapnia można również zauważyć w przypadku układu krwionośnego. Wapń reguluje pracę naszego serca, a także wpływa na obniżenie ciśnienia krwi i reguluje jej krzepliwość. Jego niedobór prowadzi do powstania nadciśnienia i miażdżycy, czy złej krzepliwości krwi.
Profilaktyka
Wapń jest minerałem, który jest łatwo wypłukiwany z naszego organizmu zwłaszcza w przypadku osób nadmiernie spożywających kawę oraz alkohol. Dlatego niezwykle ważne jest uzupełnianie jego niedoborów poprzez spożywanie produktów bogatych w wapń, którego źródłem sa przede wszystkim produkty mleczne, żółty ser, warzywa zielone, oliwa, orzechy, migdały i wiele innych.
W przypadku niedoboru wapnia warto również stosować suplementy diety zawierające wapń, które dostarczają odpowiednią dawkę tego minerału w postaci łatwo wchłanialnej.
---
Irena Zobniów
Suplementy diety
Encykloepdia zdrowia

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ć W I C Z E N I A

Ćwiczenia na ból karku i szyi

Autorem artykułu jest IZYRIO


Jeśli doskwiera Ci taki ból, to zapoznaj się z tym artykułem, aby skutecznie sobie z nim poradzić, nie wychodząc nawet z domu. Pamiętaj, że jest to odcinek szyjny kręgosłupa, którego nie należy lekceważyć.

Podczas pracy w biurze często mamy bóle karku i szyi. Jest to bardzo uciążliwe i nieprzyjemne. Szczególnie, kiedy mamy do wykonania ważny projekt.
Odcinek szyjny kręgosłupa składa się z siedmiu kręgów, które podtrzymują głowę. Ograniczony ruch w tym odcinku może być dodatkowo przyczyną innych dolegliwości bólowych. W skrajnych przypadkach bólom karku i szyi towarzyszą: omdlenia, szum w uszach, drętwienie rąk, promieniuje bóle barków.
Możesz pomóc sobie na parę sposobów:
Kontroluj postawę ciała, w ten sposób, aby nie pochylać się do przodu.
Podczas przerw szybka gimnastyka, delikatne krążenia głową, skłony.
Nie dopuść do przeciągów w pomieszczeniu, również w samochodzie.
Śpij na specjalistycznej poduszce, istnieje parę na prawdę dobrych, które
dopasowują się do Twojej głowy.
Gdy ból nie przestaje, trwa ponad tydzień, skonsultuj się z odpowiednim lekarzem.
Ćwiczenia poniżej mają na celu rozluźnienie mięśni szyjnych i karku. Wykonuj je do trzech razy dziennie, dzięki systematyczności ból powinien zniknąć.
Ćwiczenia na ból karku i szyi :
1. Przyjmij wygodną pozycję na fotelu. Następnie pochyl delikatnie głowę do przodu, do momentu dotknięcia brodą klatki piersiowej i powoli unieś głowę do góry.
2. Pochylaj głowę raz w prawo, raz w lewo.
3. Odwróć głowę jak najbardziej w lewo, następnie prawo.
4. Kręć głową dokoła, następnie zmień kierunek na przeciwny.
5. Dodatkowo można delikatnie pomasować szyję obydwoma rękami, robiąc to raz wyżej, raz niżej.
Taki zestaw można robić kilka razy w zależności od tego czy czujesz się na siłach. Ból karku i szyi powinien minąć, jeśli nie ma pozytywnych skutków pozostaje wizyta u lekarza specjalisty neurologa lub ortopedy.
---
Dowiedz się co jeszcze pomaga na bóle karku i szyi wchodząc na stronę :
http://bole-karku-i-szyi.etotak.pl

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl